Shkenca dhe gjallesat

a]Georgia]
Tufa e disiplinuar e peshqve
[/size]



Aksidentet automobilistike lene mese nje milion njerez te vrare dhe rreth 50 milione te plagosur cdo vit.Nderkohe,miliona peshq mund te notojne bashke ne tufe pa u perplasur pothuajse fare.Si ia bejne peshqit?C'mund te mesojme prej tyre qe te pakesojme karambolet me makina?
Peshqit qe notojne ne tufa,njihen me mjedisin perreth nepermjet syve dhe nje organi te vecante ndijor qe quhet vija anesore.Fale ketyre shqisave,ata percaktojne vendodhjen e peshqve perqark,e pastaj reagojne sic tregohet me poshte.

1:Udhetimi krah per krah.E pershtatin shpejtesine me ate te peshqve perkrah dhe ruajne distancen prej tyre.

2:Afrimi.U afrohen peshqve qe jane me larg.

3:Shmangia e perplasjeve.Ndryshojne drejtim,qe te mos prekin peshqit e tjere.

Duke u bazuar ne keto tri sjellje te tufave te peshqve,nje kompani japoneze per prodhimin e makinave projektoi disa makina te vogla robotike qe mund te udhetojne ne grup pa u perplasur.Ne vend te syve,robotet perdorin teknologji komunikimi;ne vend te vijes anesore,perdorin nje telemeter ose largesimates me lazer.Kompania beson se kjo teknologji do t'i ndihmoje te krijojne makina ''qe nuk perplasen'' dhe fale saj ''nuk do te ndotet mjedisi e nuk do te bllokohet trafiku.''

''Ne rikrijuam sjelljen e nje tufe peshqish duke shfrytezuar plotesisht teknologjite elektronike me te perparuara''-thote Toshijuki Ando,kryeinxhinieri i projektit te makines robotike.''Jetojme ne nje bote te motorizuar dhe kemi shume per te mesuar nga sjellja e nje tufe peshqish,''-perfundon Toshijuki.

Misteri në shtratin e detit të Japonisë: Formacione rrethore në rërë!




Gjatë një zhytjeje në ujërat e Amami Oshimas,japonezi Yoji Ookata, një zhytës ekspert dhe fotograf nënujore, erdhi nëpër formacione të çuditshme rrethore vizatuar në truallin rërore, rreth 25 metra nën sipërfaqe.
Këto formacione rrethore, me një diametër prej 60-70 cm, duket se janë teper te perpikta te rregulluar në rrathë koncentrikë simetrike.

Origjina e këtyre "vizatimeve" te jashtëzakonshme nga bukuria kane mbetur një mister për aq kohë, deri sa Yoji Ookata vendosi për të gjetur autorin që ishte prapa këtyre veprave të artit. Telekamera e Ookates tregone se artisti është një peshk top,qe me ndihmën e njërit prej fletezave te shpines, punon natë ditë për të krijuar këto struktura rrethore. Jo vetëm kaq,mbasi këto peshqi janë vërejtur duke goditur me sqepat e tyre formacione shkembore,duke i coptuar,për të marrë pjesë të vogla,qe të përdorin (me sa duket), per dekorimin e ketyre mrekullive nenujore.



Vendndodhja e vizatimeve në rërë,ne detin Amami Oshima, shtrihet ne nje zone ishullore gjysmë-tropikale që është pjesë e Ishujve Amami,te arkipelagut japonez Ryukyu. Ndër speciet që banojnë në rajonin e Paqësorit janë edhe ato që i përkasin familjes Tetraodontidae , te njohur zakonisht si peshk top.

Në kundërshtim me atë që dikush mund të mendoje, jo të gjitha keta lloji peshqish janë helmuese, dhe jo të gjitha kanë një fshikëz toksine helmuese që vrasin njerëz. Në këtë rast, më e rëndesishmja tek kjo lloi specie qe na intereson ngelet arsyeja që shtyn një Pufferfish ose peshk top për të krijuar qarqet komplekse në rërë.
Pse një peshk duhet të shkojë për të tërhequr grimca në rërë si kjo? Si në shumë sjellje të tjera të çuditshme në mbretërinë e kafshëve, edhe në këtë rast ne jemi të ballafaquar me një strategji shume interesante,ate riprodhuese.

Femra e kësaj specie të veçanta të peshkut top (specia nuk është e specifikuar, por kjo duket si një Takifugu vermicularis), në fakt, duket se tërheqet nga vizatimet në rërë,keshtu qe meshkujt, tërheqin një femër përmes kompozimeve të tyre artistike duke bere depozitimin dhe fertilizimin e vezëve në qendër të rrethit të rërës që ata krijojnë.



Në përgjithësi, riprodhimi i llojeve më të medhenj te peshkut top,bëhet nëpërmjet një rrethi fizik në të cilin mashkulli ekspozon "mallin" e tijj, ndërkohë ndjellin femrën drejt një strehe në të cilën ato bëjnë vezët.
Llojet e peshkut top vëzhguar nga Ookata duket se kanë te zhvilluar një strategji krejt të ndryshme në keto 80-100.000.000 vjetet e fundit të evolucionit.

Seria e unazave që zbukurojne qarqet nuk kanë vetëm funksion viziv: ato shërbejnë kryesisht edhe për të zbutur rrymat oqeanike, duke mbrojtur vezët nga ekspozimi i tyre ndaj rreziqeve të mundshme.Edhe kokrrizat e grimcuar duket se kanë qëllim tjetër përveç dekoracionit,ato mund të jenë burimi kryesor i ushqimeve në dispozicion të rasadeve të sa palindura.

Zogu qe fluturon nen uje...



Sado e çuditshme që të tingëllojë zogu trupvogël me emërtimin dipper, që i përket familjet Cinclus cinclus ka aftësinë “të fluturojë” nën ujë, për të mbledhur ushqimin e vet, që përfshin peshq të vegjël, vezë salmoni, insekte ujore etj. Më konkretisht, dipper zhytet brenda ujit me ndihmën e krahëve të tij të fuqishëm, pastaj kërkon midis shkëmbinjve ushqim për të shuar urinë.

Duke bërë të njëjtën lëvizje, që bën një shpend duke fluturuar, “çan” ujërat duke gllabëruar çdo gjë që i del përpara dhe pastaj kthehet përsëri “fitues” në bregdet. Frekuenton lumenjtë dhe përrenjtë për arsye se ujërat e tyre janë të cekëta. Ka trup të shëndoshë, gjatësia e tij nuk i tejkalon 20 cm dhe peshon 65 gr. Puplat e tij janë ngjyrë kafe e errët me thekse të bardha në qafë.

Dipper fshihet mes shkëmbinjve duke kërkuar për pre ose “fluturon” nën ujëra duke hulumtuar zonën. Sapo identifikon viktimën e mundshme kridhet paparitmas në ujëra dhe “noton” shpejt derisa kap gjahun e vet. Pastaj kthehet shpejtësisht në sipërfaqe duke shijuar “frytet” e punës së tij ose duke i ndarë me të vegjëlit e vet.

Kapet një ''lakuriq gjigant'' në Peru





Disa ushtarë të ushtrisë së Perusë kanë kapur nje kafshe qe i ngjan nje lakuriqi nate gjigant,ashtu si ju e shihni në foto ,një kafshë qe nuk eshte parë kurrë më parë,duke lene te hapur versionin e një vepre te falsifikuar.

Ne se ate kafshë e shohin, duket se do të kishte frikësuar shumë njerëz në disa zona të Perusë dhe vende të tjera të Amerikës Latine,mbasi disa argumentojnë se kjo eshte nje version me krahë i Chupa- Cabras.
Kjo kafshë ka qenë e njohur per thithjen e gjakut në lopë, dhi, dhe kafshë te tjera.

Në këtë moment nuk ka asnjë informacion tjetër, por dihet vetëm se kjo foto po xhiron e botes ne Web

Nje fosil merimage 100 milion vjecare



Shkencëtarët kanë zbuluar një fosil të një merimange që vlerësohet të jetë 100 milion vjet e vjetër, pra i përket kohës së dinosaurëve .

Zbulimi ka ndodhur në luginën e Hukawng Mianmar,e fosilizimi eshte i periudhes se hershme Kretak mes 97-110,000,000 vjet më parë, kur shkencëtarët dyshojnë se dinosaurët kanë qënë mbizotërues në zonë.
Mendohet se merimanga kishte pritur me durim për prenë e saj, nje grerez. Fosilizimi ka ndodhur në një brez rreshire të lëngshmëm si qelibar.

Kjo ishte një grenzë mashkull që papritmas e gjeti veten të bllokuar në një rrjet merimange", tha George Poinar, profesor në univeristetin e shtetit Oregon.

"Ky ishte makthi më i keq për grenzën, që kurrë nuk përfundoi. Grenza shihte merimangën që ishte gati për sulm por papritur një copë rrëshire bie dhe i zë të dyja" shpjegon profesori.



Qelibari është një ruajtës natyror që vjen nga rrëshira, një substancë që prodhohet nga pemët. Kur ajo bëhet solide, ajo kthehet në një kristal të verdhë portokalli dhe substanca ngjit dhe ruan çdo gjë që takon në të.

Kjo shënon fosilen e parë të zbuluar ndonjëherë nga një atak merimange.Shkencëtarët besojnë se merimangat datojnë 200 milion vjet, por fosilja më e vjetër e zbuluar për një merimangë është vetëm 130 milionë vjet.
Periudha Kretak ka ndodhur 145,5-65.500.000 vjet më parë. Në historinë gjeologjike te tokës, mosha Kretak vijon me periudhën Jurassic.


http://www.sci-news.com/paleontology/article00641.html

Nje peshk i rralle i thellesive


Me një trup te fryre dhe me gjemba,me një shtres peloze të ashpër e varur nga koka e tij, dhe me këmbë te atrofizuar që ai përdor për të ecur në thellësi te detit,peshku Chaunacops coloratus është filmuar për herë të parë nga hulumtuesit e Institutit Monterey Bay Akuarium Research,Kaliforni

Njeriu mbas 1000 vitesh...



Anatomia jonë evoluon me kohën.Gazeta britanike 'The Sun' është argëtuar paksa duke krijuar portretin e njeriut të vitit 3000 duke u bazuar në parashikimet e ekspertëve të anatomisë.

Për 1000 vjet, njeriu do jetë më i madh falë një ushqimi më të mirë dhe përparimeve në mjekësi. Ky fenomen në fakt nuk është i ri. Sipas specialistëve britanike, sot amerikani mesatar është 2,5 centimetra më i gjatë se në vitet ’60. Zorrët do jenë më të shkurtra për të shmangur përthithjen e sheqernave dhe yndyrnave. Një mënyrë kjo e fundit për te parandaluar edhe obezitetin. Nga ana tjetër, krahët dhe duart do jene me te gjata. Edhe gishtat do jene me te stërzgjatur ne mënyrë qe te përdorin me mire tastierat apo ekranet me prekje.

Truri i njeriut do jete me i vogël dhe kjo për shkak te teknologjive dhe kompjuterëve te cilët do bëjnë gjithë punën qe ne bëjmë sot. Sytë do jene me te mëdhenj, ndërsa goja me e vogël. Pjesa me e madhe e komunikimit nuk do bëhet me një mënyrë verbale, por me shprehi të fytyrës dhe lëvizje te syve.

Nuk do ketë me as buzëqeshje ala Julia Roberts, njeriu i se ardhmes do jete thuajse pa dhembe- thote Dentist Dr Stemmer, për shkak se ushqimi do te jete gjithnjë e me i me i bute. Ushqimi do jete ne forme te lëngshme ose me pilula dhe nuk do kërkojë shume përtypje.

Së fundmi, ajo që mund t’i tronditë akoma më shumë femrat është fytyra me më tepër rrudha, me pak flokë dhe një qafe e shkurtër. E kush ka thënë se do jetojmë ne një epoke të mrekullueshme?

Sensoret e brumbullit te zi te zjarrit




Brumbulli i zi i zjarrit

Sensorët e brumbullit të zi të zjarrit

Kur bien zjarre në pyje, shumica e kafshëve ia mbathin të trembura, kurse brumbujt e zinj të zjarrit i tërheq kjo. Përse? Sepse, për këto insekte, pemët e sapodjegura janë vend ideal ku shtrojnë vezët. Veç kësaj, zjarri përzë grabitqarët, kështu që brumbulli është i lirë të hajë, të çiftohet dhe të shtrojë vezët i sigurt. Por, në radhë të parë, si i gjejnë këta brumbuj zjarret e pyjeve?
Receptorët infra të kuq të brumbullit të zi të zjarrit
Ngjitur me këmbët e mesme, brumbulli i zjarrit ka sensorë të quajtur organe-gropëz, të cilët mund të diktojnë rrezatimin infra të kuq që lëshon zjarri i një pylli. Organet-gropëz e diktojnë nxehtësinë e çliruar nga rrezatimi dhe e çojnë brumbullin drejt flakëve.

Por, në çantën e veglave që përdorin për të zbuluar zjarret, këta brumbuj kanë edhe sensorë të tjerë. Kur digjen pemët e tyre të preferuara, brumbujt diktojnë me anë të antenave sasi fare të vockla të disa lëndëve që përhapin në ajër zjarret. Sipas disa studiuesve, nëpërmjet antenave që veprojnë si detektorë tymi, brumbujt e zinj të zjarrit mund të zbulojnë edhe një pemë të vetme që po digjet nga brenda më shumë se 800 metra larg. Si rrjedhojë e ndërthurjes së aftësive të tyre, këta brumbuj duket se i ndiejnë dhe i zbulojnë zjarret e pyjeve nga një largësi prej më shumë se 48 kilometrash.

Studiuesit po hulumtojnë organet-gropëz dhe antenat e brumbullit të zi të zjarrit, për të përmirësuar pajisjet që diktojnë rrezatimin infra të kuq dhe zjarrin. Sensorët e sotëm me rezolucion të lartë duhen ftohur, ndaj brumbulli mund t’i ndihmojë shkencëtarët të bëjnë sensorë më të mirë që funksionojnë në temperaturën e dhomës. Antenat e brumbullit i kanë frymëzuar inxhinierët të ndërtojnë sisteme për diktimin e zjarreve që janë më të ndjeshme dhe që bëjnë dallimin mes lëndëve të lëshuara nga zjarret e pyjeve dhe lëndëve të tjera kimike.

Studiuesit i mahnit mënyra e pashoqe e brumbullit të zi të zjarrit për të gjetur një vend ku të shtrojë vezët. «Si arritën këta brumbuj të zhvillonin aftësinë për t’i shtruar vezët në këtë mënyrë?—pyet E. Riçard Hobeke, specialist i brumbujve në Universitetin ‘Kornell’, SHBA.—Mendoni sa pak dimë për insektet e pajisura me sensorë tejet të ndjeshëm dhe kompleksë.»Receptoret infra te kuq te brumbullit.

Ngordhje misterioze e mbi 40 balenave



Më shumë 'se 40 balena janë gjetur të ngordhura në afërsi të Gjirit Elizabeth, në bregun perëndimor të ishullit Andaman,ne Bengali më 25 tetor,nga departamenti për mbrojtjen e jetës detare

Shkencëtarët janë ende duke u përpjekur për të kuptuar ''pse-ne ", thote Said Samir Acharya, kryetar i departamentit.

Të 41 balenat u gjetën në afërsi të Gjirit Elizabeth, në bregun perëndimor të ishullit Andaman ,nga një grup i peshkatarëve te zones të cilët menjëherë dhane alarmin prane organeve te predispozuara.Balenat ishin të mëdha 4-6 metra dhe peshonin te pakten 4 ton secila.

Nuk u gjetën shenja sëmundjeje tek mostrat e analizuara ne laboratore.Këta individë zakonisht lëvizin në grupe, dhe gjatë kësaj periudhe migrojnë nga ujërat e ftohta të Antarktidës për të shkuar në zona me më shumë ujë te ngrohte të këtij sezoni.

Gjithnjë e më shpesh keto vitet e fundit po ndodhin ngordhje masive kafshesh të klases se cetaceve.Nuk është e qartë pse ndodh ky fenomen,por besohet se sistemi i tyre hodrolokator i lundrimit,mund të kete pesuar nje crregullim nga faktore te ndryshem,dhe kafshet e gjora kane kaluar konfuzion dhe kane perfunduar ne ujë të cekët.

Por ka pasur edhe raste të tjera, kur një balenë e sëmurë ose e plagosur niset për në bregun renor,per tu qetsuar dhe pjesa tjetër e grupit e ndjek deri ne vetflijim.Por provat mbi sistemin hidrolokator,duke emetuar burime të tjera valësh elektromagnetike kane shkaktuar crregullime te theksuara ne orientim gjate lundrimit te balenave. Në fakt,kjo eshte vertetuar menjëherë pasi hidrolokatoret ushtarake janë përdorur në këtë zonë.

Hipotezat e tjera në vend e lidhin këtë fenomen me ndryshimet në fushën magnetike të Tokës në zona të caktuara të planetit,ku difektin e ketyre ndryshimeve e ndjejne shume balenat,zogjte shtegtare dhe pilotet e avioneve, ne sistemin e tyre të navigimit.

Nga mbretëria e kafshëve,kanë zbuluar sekretin e jetës së përjetshme!




Emri i tij eshte nutricula Turritopsis! Ky zbulim ka te beje me nje gjallese detare,qe është një lloj kandil deti që kur arrin fazën rritur te pjekurise, ai perseri mund të kthehet në polip,pra në fillimet e jetës!

Ky fenomen në thelb do të thotë se ai ka "fituar" mbi vdekjen, pasi vdekja shkaktohet pothuajse gjithnje ne "moshën e vjetër"!



Shkencëtarët besojnë se ky kandil deti është e vetmja specie e njohur,që jetën mund ta kthej ne menyre te vazhdueshme që nga fillimi! Duke kërkuar sekrete,studiuesit kanë arritur në përfundimin se ato janë fshehur në "procesin e redifferencimit te vazhdueshëm."
Pra kandili i detit nutricula Turritopsis ka aftësinë për të rilindur vazhdimisht, trupi i saj gjithmonë eshte i ri!



Siç mund ta imagjinoni, kjo ka shtangur shkencëtarët në të gjithë botën të cilët shpresojnë se nutricula Turritopsis, mund ti ndihmojë ata të zbulojnë eliksirin e rinisë apo të jetës së përjetshme për njerëzimin!

Krahu frenues i mizes





Si arrin miza të bëjë lëvizje akrobacie aq të vështira e të sakta në ajër?Si arrin të mbajë pozicionin e të ruajë drejtimin kur goditet nga një
shkulm ere? Arsyeja pjesërisht lidhet me dy zgjatime të vockla që shërbejnë si frena, të vendosura poshtë secilit krah të saj.

Krahu frenues është si njëshkop i vockël daulleje me një topth në fund. Gjatë fluturimit, këta krahë të vegjël lëkunden lart e poshtë me të njëjtën frekuencë që lëkunden edhe krahët, por në drejtim të kundërt.

Shkencëtarët kanë zbuluar se krahët frenues shërbejnë si një xhiroskop gjenial, se e ndihmojnë mizën të mbajë ekuilibrin gjatë fluturimit.Me topthin në fund të tij, krahu frenues «rreh në një drejtim të caktuar, si lavjerrësi i orës»,—thotë Encyclopedia of Adaptations in the Natural World. Nëse miza kthehet rrëmbimthi gjatë fluturimit, qoftë me qëllim, qoftë nga një rrymë e fortë ere, ky krah frenues përdridhet.

Kjo enciklopedi thotë se «një tufë e dendur me funde nervash që ndodhen në krahun frenues e dikton këtë përdredhje dhe ia përçon mesazhin trurit. Kështu miza merr masat e duhura për të mbajtur .. . drejtimin». Ja përse mizat janë aq të zhdërvjellëta dhe të vështira për t’u kapur.Inxhinierët mendojnë se modeli i krahut frenues ka aplikime të panumërta, si për shembull në ndërtimin e robotëve, e insekteve mikromekanike fluturuese dhe e anijeve kozmike.

«E kush do ta kishte menduar se një krijesë kaq e vogël dhe e bezdisshme sa miza, mund të na mësonte kaq shumë?!»—shkroi studiuesi në
fushën e aeronautikës Rafal Zbikovski.Insektet dykrahëshe si, mushkonjat, harrjet dhe mizat e tjera kanë krahë frenues.

Xhiroskopi zakonisht përbëhet nga një skelet që mban një disk, i cili rrotullohet me shpejtësi rreth boshtit. Disku e mban boshtin të palëvizur
pavarësisht nga lëvizjet e jashtme, fusha magnetike ose graviteti. Prandaj xhiroskopi përdoret për të bërë busulla tejet të efektshme.

Karavidhe e rralle dy koloreshe.



Pasi i u kap rreth nje vit me pare ne brigjet e Massachusetit,u cua me nje here ne New England Aquarium per nje ekzaminim dhe studim te metejshem.Karavidhja legjendare qe shihni ne foto,eshte nje nga krijesat me te rralla dhe me te cuditeshme te detit...thote biologu Billi Murphy.

Viti 2012 ka qene nje vit historik ne gjuetine e karavidheve dyngjyreshe te habiteshme.Princy dy ngjyresh(sic u emertua nga biologet e Akuariumit)perben nje rast teper te rralle, 1 ne 100 milion.Ajo ka ngjyra te ndara simetrikisht ne portokalli dhe te zeze,dhe besohet se kjo pamje 2 koloreshe vjen si rezultat i nje mutacioni gjenetik,duke i dhene asaj nje pamje sikur te ishte pjekur ne zgare,e gateshme per konsum e shoqeruar me vere....



Shumica e karavidheve 2 ngjyreshe kane nje vecanti tjeter te rralle,ato jane hermafrodite,pra ato i kane te dyja organet seksuale ne nje organizem,pra mahkullore/femerore.Ndersa Pinchy yne 2 ngjyresh qe po trajtojme me lart,eshte akoma me i vecante,ajo eshte nje karavidhe femer,qe ben ate akoma me te rralle kete indivd kaq te bukur.Nje tjeter vecanti e saj eshte se ajo eshte e pakonsumueshme per popullaten.

Karavidhja ngjyre blu



Ngjyra blu intensifikohet kur karavidhja maturohet,ose arrin pjekurine seksuale. Për shkak të mbarështimit te tyre selektiv, ata asnjehere nuk e humbin ngjyrën e tyre.E vecanta e kësaj karavidheje,qe nuk ndodh tek asnje lloi tjeter,eshte se kjo e ndryshon ngjyren nga blu ne kafe,dhe kjo ndodh kur ajo peson një stres te madh,si psh kur ajo ndigjet nga nje grabitqar me i fuqishem se vetja,ose kur kapet nga peshkataret dhe gjate transportit ajo ben ndryshim ngjyre,por në fund ajo e rifiton ngjyren e saj blu.

Karavidhe blu është një kafshe shume grykese,ajo ha të gjitha mbeturinat e ushqimit te peshqeve,si dhe mbeturina nga thellësia e Akuariumeve.Kjo karavidhe ushqehet me peshk të ngordhur ose peshq duke ngordhur dhe zakonisht është shumë i ngadalëshme për të kapur peshk të gjalle.

Për shkak të variacioneve natyrore të saj , individe të caktuara mund të ndryshojnë pak nga foto e treguar.

Merimanga qe ha zogj



Një merimangë e madhe ka ngrënë zogje. Ngjarja e çuditshme ka ndodhur në Australi ku sipas një lajmi të Daily Mail, merimanga, pasi ka hedhur në rrjetën e saj zogun që fluturonte përreth, e ka asgjësuar atë.

Pamjet janë xhiruar me një kamera amatore. Një punonjës i parkut, shprehet se e kishte parë edhe më parë merimangën teksa hante buburreca apo miza të ndryshme që binin në rrjetën e saj, por ngrënia e zogut, ishte mjaft e çuditshme.

E dini se cfare kafshe eshte kjo..?




Kafsha e këndshme në foto quhet axolotl (Ambystoma mexicanum), dhe është një salamandër neotenice, e cila ka privilegjin e rrallë qe tërë ciklin e saj jetesor ta kaloj në fazën e vemjes. Jeton vetëm në ujërat e liqenit Xochimilco, afër Mexico City, dhe është konsideruar si një specie në rrezik zhdukje.



Një kuriozitet:Ka aftësi të për të rigjeneruar pjesë të vdekura ose te demtuara nga faktore biologjik apo fizik të trupit te saj. Axolotls-sit janë një nga salamanderat më të studiuara në botë për qëllime shkencore.

Karkalecat e qytetit ngrenë me forte zërin e tyre




Sipas një studimi,insektet meshkujt që jetojnë në skajet e rrugëve urbane ose prane qyteteve, lëshojnë një tingull zanor shumë më te larte se zhurma e trafikut

Pra karkalecat urbane ndryshojne muzikën tyre: sipas një studimi të publikuar në revistën Functional Ecology, meshkujt që jetojnë përgjatë rrugëve i bien "pompës bas" ne këngët e tyre flirtuese(thirrje per ciftim) qe të kalojnë zhurmën e trafikut.

Në të kaluarën, hulumtime të tjera kanë treguar tashmë se tingujt e prodhuar nga njerëzit ndikojnë tek thirrjet e kafshëve të tilla si zogjtë, balenat apo dhe bretkosat. Ky studim tregon se nuk ka imunitet ndaj këtij fenomeni.

Ekolog Ulrike Lampe së bashku koleget ne Universitetin Bielefeld në Gjermani kanë mbledhur më shumë se 188 meshkuj të karkalecave melodioz (), dhe gjysma ishin nga zonat e qeta, gjysma tjetër nga zonat pranë një rrugë dhe jane vën ne studim në krahasim me kakalecat femra. Ata vunë në dukje se kur karkalecat e rrugës kendonin dy sekonda të "kënges" e tyre, frekuencat e ulëta janë rritur.

Kushërinjtë e tyre të fshatit nuk e cfaqnin fenomenin e ndryshimit te frekuences(dihet qe frekuencat e ulta jane me te forta). Ekolog Ulrike Lampe argumenton se rritja e frekuencave të ulëta ndihmon këta insekte prane qendrave urbane të ''ulerasin'' mbi zhurmën e trafikut, nje faktor që ndërhynë në shkëmbimin e sinjaleve të insekteve,para çiftëzimit.Për më tepër, fakti që këto meshkujt këndojnë fortë edhe në laboratorin e qete, tregon se ky ndryshim "nuk është një sjellje spontane e përshtatjes me zhurmën", por një efekt afat-gjatë.

Muzikë për karkalecat

Ulrike Lampe nuk është në gjendje të thotë nëse specie të tjera të insekteve janë zhvilluar në të njëjtën mënyrë, por konsideron se edhe lloje të tjera të zhurmave të prodhuara nga njeriu kanë të njëjtin efekt në karkalecat.

Cortippi(karkaleci) melodioz është një specie e përhapur në të gjithë Europën qendrore e veriore, madhesia e tij arrin 1,5-2 cm, si dhe ngjyra e tyre është nga e gjelbër në të kuqe-kafe dhe vjollcë. Meshkujt "këndojnë" duke fërkuar këmbët e para, dhe shpesh thirrjet e tyre nuk janë të perceptueshme për veshin e njeriut.